Een dagje Rotterdam.
Niet om op mijn gemakje door de stad te slenteren, op een terras neer te zinken, musea te bezoeken of op een bankje te gaan zitten om beelden en geluiden in me op te nemen. Het wordt niet zo’n dag die ik kan laten ontstaan, zo’n dag die mij het liefst is. Met mijn bezoek aan Rotterdam heb ik een doel voor ogen waar ik niet vanaf wil wijken.
Nog niet zo lang geleden plande ik mijn dagen, een dagje strand, een wandeling in Waterland, een fietstocht naar Holysloot, naar de boekhandel Scheltema in de stad of een vriendin opzoeken. Nu plan ik minder. Want als ik dat wel doe en de volgende dag toch liever thuis blijf, voelt het alsof ik iemand of iets in de steek heb gelaten, daar heb ik nu geen last meer van. Het liefste glij ik de dag in zonder doel om te kijken waar mijn voetstappen mij brengen. Laatst liep ik op de dijk en nam toen zonder dat ja-maar-stemmetje in mijn hoofd het pondje, die over één minuut ging vertrekken naar de overkant. Aan de overzijde in het winkelcentrum had ik een alleraardigst gesprek met iemand. Openstaan voor de dag en deze vol nieuwsgierigheid tegenmoet treden levert mooie momenten op.
Als ik ben aangekomen op Rotterdam centraal neem ik tram 23 naar het Beursplein waar de centrale bibliotheek van Rotterdam zich bevind. Volgens de gegevens op de website van de bibliotheek moet daar mijn boek ‘Bevroren bloesem’ staan, in gezelschap van andere boeken, onder de categorie: psychologische verhalen. Mijn boek ‘Bevroren bloesem’ is in 2021 uitgebracht en ik was blij verrast toen de uitgever mij mailde dat 59 bibliotheken mijn boek wilde opnemen in hun collectie.
Na wat speurwerk ontdekte ik dat mijn boek in de collectie van de centrale bieb van Rotterdam was opgenomen, maar teleurstellend genoeg in ‘mijn stad’ was afgewezen. Afgekeurd worden door iets of iemand waar je je prettig en thuis voelt is even slikken. Mijn liefde voor Amsterdam bekoelde en ik vond dat Rotterdam mijn liefde meer waard was. Het werd tijd dat ik kennis ging maken met de stad die nu even nummer één staat.
Stond mijn boek daadwerkelijk in de kast van de bieb in Rotterdam? Ik twijfelde. De keren dat ik de site bezocht zat er geen beweging in het uitlenen en bleef het groene vinkje in het hokje van aanwezig aangevinkt. En inderdaad vond ik mijn boek niet, ook niet met behulp van een medewerker van de bieb.
Op mijn terugreis naar Amsterdam besluit ik een mail te sturen naar de klantenservice van de bibliotheek van Rotterdam. Al de volgende dag krijg ik een alleraardigst bericht van Gadiid, een medewerker van de klantenservice met de woorden:
‘Ik ben zelf op zoek gegaan en kan u geruststellen dat het boek daadwerkelijk aanwezig is. Het is fijn om te zien dat er weldegelijk interesse is voor het boek’.
In de mail had hij een foto meegestuurd van de boekenkast waar mijn boek ‘Bevroren bloesem’ in staat. Ingeklemd tussen de andere boeken, omgeven door boeken met een uitgesproken kleur en twee keer zo dik viel mijn boek nauwelijks op, maar het wordt wel uitgeleend en daar gaat het tenslotte om.