Praxis

Als de deuren van het Praxisfiliaal aan de Molukkenstraat zich voor mij openen hoop ik dat de vriendelijke man die me de vorige keer zo goed heeft geholpen aanwezig is op de verfafdeling

Een paar dagen eerder was ik met een blik betonverf, dat ik uit het schap had gehaald, naar de balie gelopen waar ze de kleuren mengen. Ik werd vriendelijk begroet door een jongen van een jaar of twintig.
`Natuurlijk kan dit,` zei hij, toen ik vroeg of ik het in de door mij gekozen kleur kon mengen en hem de staal liet zien.
`Ik moet alleen even kijken of deze kleur er voor deze verf is.`
`Dat zou wel heel mooi zijn.`
`Ja, die is er,` hij keek me lachend aan.
`Goed hé,` hij knikte om zijn woorden kracht bij te zetten.
Kijk daar krijg ik meteen een goed humeur van als iemand samen met mij blij is. Hij had plezier in zijn werk en dat was van zijn gezicht af te lezen.

Het is twee dagen later. Ik loop naar het schap van betonverf en haal eenzelfde blik uit het schap en loop naar de balie. Een wat oudere man staat bij de mengmachine, hij heeft een rood T-shirt aan wat zo kenmerkend voor de Praxis is.
`Goedemorgen,` zeg ik.
`Goedemorgen,` zegt hij.
Ik kijk naar hem. Uit niets blijkt dat hij mij een oprechte goedemorgen wenst. Het woord uit zijn mond klinkt alsof hij er zelf mee in gevecht is en moeite moet doen om nog iets van deze ochtend te maken.
`Kunt u dit blik in deze kleur mengen.`
Ik laat hem de staal zien.
`Nee, dat gaat niet.`
Ik kijk hem verbaasd aan.
`Twee dagen geleden kon dit wel.`
`Door wie bent u geholpen?`
`Een aardige jongeman.`
`Hoe zag hij eruit?`
`Wat doet dit er toe?`
`Ik moet dit weten, zulke fouten mogen niet gemaakt worden, het blik kan namelijk overstromen.`
`Het was ook betonverf en ik heb nu een tweede blik nodig. Ik snap hier niets van.`
`Hij had een blik van achteren moeten halen, dat is mix betonverf.`
`Is dat dezelfde verf?`
`Het is mix betonverf.`
`Het is dus gewoon betonverf. Wat doe je dan moeilijk?`
`U vraagt of ik dit blik kan mengen.`
Ondertussen tikt hij met zijn vinger op het blik.
`Dat kan niet, dit is niet dezelfde verf.`
Het blik staat nog steeds onaangeroerd tussen ons in.
`Pak nou maar een blik verf vanachter en meng het met deze kleur dat heeft uw collega ook gedaan.`
Als hij terug is met de verf zegt hij:
`Ik weet niet of het kan met die kleur.`
`Ik heb het al laten mengen met deze kleur.`
`U heeft geluk, de kleur staat erin, maar het had ook niet zo kunnen zijn, niet elke kleur is beschikbaar.`
Terwijl het blik heen en weer schudt blijft het stil tussen ons.

Hij opent het blik niet om mij de kleur te laten zien, ik laat het en loop naar de kassa. De kassière zegt me vriendelijk gedag en ben blij verrast als ik vijfentwintig procent kassakorting krijg omdat ik voor elf uur mijn verf heb gekocht.
`Een vroege vogel actie.` zegt de vrouw achter de kassa.
`U bent nog net op tijd, om elf uur is het afgelopen.`
Op de klok zie ik dat het twee minuten voor elf is.
Had de kleurenmenger het blik voor me opengemaakt was ik mijn korting misgelopen.
Zijn klantonvriendelijkheid is tenminste ergens goed voor geweest.
Het brengt me weer in een goede stemming.